ORIGINAL DUTCH ARTICLE

(English Translation on its way)

In de nog immer gestaag toenemende stroom aan nieuwe uitgaven vermag een debuutplaat steeds minder indruk te maken. Je zou het de inflatie van de muziek kunnen noemen. Maar eens in de zoveel tijd stuit je - vaak bij toeval - op een plaat die je maandenlang in een wurgende greep houdt. Zo'n plaat waaraan je desnoods een flink deel van je imposante platencollectie zou willen opofferen omdat een leven zonder deze plaat je ondraaglijk voorkomt. De voorloper, het EPje "Bird", waarmee de jonge Canadese singer/songwriter Karyn Ellis in 2003 debuteerde was nog maar het begin. Nu, twee jaar later, dient zich de opvolger aan. "Hearts Fall" volgt het recept van zijn voorganger. Karyn grijpt hier wederom terug naar eigen songs, akoestische folk-pop ballades die ze mengt met country en jazzy invloeden. Ook de productie roept herkenning op. De stem van Karyn treedt voortdurend op de voorgrond en gaat vergezeld van haar onnadrukkelijk, subtiel spel op akoestische en elektrische gitaar. Hoe welgekozen de songs ook zijn, en hoe smaakvol de arrangementen wederom, het is de stem van Karyn die haar muziek op eenzame hoogte tilt. Klinken haar vocalen aan de oppervlakte folky, daarachter gaan de vrolijkheid en ondeugd die de jeugd aankleven schuil. Het is dit contrast dat haar muziek zo bekoorlijk maakt. En hoe mooi is haar frasering! Karyn zingt zinnen noch woorden, het zijn vooral lettergrepen waar Karyn zich over ontfermt. Ze wikt en weegt elk lettergreep op haar tong alvorens deze met enige aarzeling prijs te geven: hierin verraadt zich de ware folkzangeres. Luister maar even naar de twee openers: de titeltrack en "Four am Love Song, Ode To A Wooden Floor", met het mooie pianospel van Tom Howell en je zult je hart verliezen aan Karyn. Qua timbre denk ik aan een mix van Tori Amos en Madeleine Peyroux. Feit is dat zij zich stevig heeft laten beïnvloeden door o.a. Nanci Griffith, Kate & Anna McGarrigle en Jane Siberry, maar ook de invloeden van Beth Orton en Kate Bush klinken op dit album door. En ieder nummer is voorzien van prachtige muzikanten, zoals de reeds vernoemde Tom Howell (Justin Rutledge, Kate Rogers Band) op piano en viool, James Thomson (The Hogtown Syncopators, Corin Raymond) op double bass en Gary Craig (Blackie & the Rodeo Kings, Bruce Cockburn) op drums & percussie. Deze muzikale begeleiding is, zoals het hoort bij dit soort muziek, uiterst sober, maar weet toch ook te verrassen met net wat uitbundigere uitstapjes. "Hearts Fall" is bovendien een eersteklas groeiplaatje dat bij iedere luisterbeurt mooier wordt. Een groei die zich vooralsnog niet laat remmen. Een cd om te koesteren derhalve. Een enorme aanrader en zonder meer een van de beste cd's in dit genre.

Read the original dutch version on: Rootstime.be